Sofie Brouwer vond het altijd opvallend: ouderen die na het overlijden van hun hondje niet meer aan een nieuw exemplaar durven te beginnen. Want stel dat het baasje dood gaat, dan moet de arme hond naar het asiel…. En wat als je slecht ter been wordt en het uitlaten niet meer lukt? Een oppashond is een mooi alternatief als je zelf niet meer fulltime voor een huisdier wilt of kunt zorgen.
Maar ook zag ze in haar eigen omgeving jonge mensen die worstelden met de combinatie huisdier/werk en graag een lieve en betrouwbare oppas zouden hebben voor hun hond. En dus werd in 2012 het bedrijfje OOPOEH geboren (Opa’s en Oma’s Passen Op Een Huisdier).Speciale matchmakers koppelen senioren aan jonge baasjes die een oppas zoeken. Soms is dat voor één dag in de week, soms meer, soms alleen voor vakanties.
Volgende maand worden deze OOPOEH’s nog eens extra in het zonnetje gezet. De wethouders Eric van der Burg en Laurens Ivens openen 10 mei buiten bij de Amsterdamse Stopera een expositie met fotoposters van deelnemende ‘parttime-baasjes’. De foto’s zijn belangeloos gemaakt door bekende fotografen zoals Sascha de Boer, Patricia Steur en Govert de Roos, en bedoeld als een eerbetoon aan ouderen en wat zij bijdragen aan de samenleving. De naam van de tentoonstelling, die tot 6 juni is te zien, is dan ook ‘Dierbare Amsterdammers’.
Sofie Brouwer van Stichting OOPOEH is trots op de expositie, die tot stand kwam in samenwerking met Dierenbescherming Amsterdam. “Met OOPOEH doen we niet alleen iets aan een feitelijk probleem onder jonge hondenbezitters maar vooral pakken we dreigende eenzaamheid onder ouderen aan. Want is het huisdier eenmaal overleden, dan komen mensen opeens veel minder buiten. Wandelen zonder hond lijkt immers een doelloze bezigheid. Als gevolg daarvan worden er buiten ook weer minder praatjes aangeknoopt.”
Ook ouderen die nog wel de lusten, maar niet meer de lasten van een huisdier willen hebben, kunnen voor oppas spelen. Niet alleen voor honden, maar ook voor katten, handig voor mensen die slecht ter been zijn. Bijkomend voordeel is dat er vaak heel leuke en onverwachte vriendschappen ontstaan. “De oppassen hebben dikwijls veel ervaring met het houden en opvoeden van dieren en kunnen de jonge baasjes nog van alles leren.” Op de site van OOPOEH staan aandoenlijke foto’s van hondjes die een OOPOEH zoeken en omgekeerd.
Brouwer heeft de afgelopen jaren heel wat bijzondere vriendschappen tot stand zien komen. “Bijvoorbeeld OOPOEH Eva en de baasjes van hond Camilla. Camilla luistert alleen naar Italiaanse commando’s en dus is Eva Italiaans gaan leren…. En toen de baasjes een kindje kregen, ging Eva af en toe voor ze koken. Zo komt van het één het ander.”
Deed Sofie haar bedrijfje er eerst ‘naast’, al snel moest ze haar baan opzeggen om voor zichzelf aan de slag te gaan. “We hebben nu zo’n 2000 ouderen en 2000 baasjes en het breidt nog steeds uit. We zitten vooral in Noord- en Zuid-Holland, de koppels moeten wel bij elkaar in de buurt wonen. De meeste ouderen passen één of twee dagen per week op, anderen doen het alleen tijdens vakanties. De baasjes betalen lidmaatschap, bovendien krijgen we subsidies en donaties. Daarvan organiseren we ook uitjes en bijeenkomsten voor baasjes en OOPOEH’s.”
Onlangs realiseerde ze zich weer eens extra wat OOPOEH kan betekenen voor ouderen. “Eén van de OOPOEH’s was helaas ernstig ziek geworden en kwam in een hospice terecht. Hij mocht een allerlaatste wens doen. Deze meneer wilde maar één ding: nog een keertje zijn oppashond zien. Dan besef je pas hoe veel ons initiatief betekent in de levens van mensen.”