‘Een hond met menselijke trekjes’
OOPOEH Froukje: “Ik ben een boek aan het schrijven en breng veel tijd zittend door. Al die uren achter de computer wilde ik graag compenseren door meer te bewegen. Maar ja, wandelen zonder hond, daar is niets aan! Een oppashond via Stichting OOPOEH bood de oplossing.
Sinds een jaar pas ik elke woensdag op Pippi. De eerste paar keer was ik bekaf. Het was alsof ik weer een baby in huis had. Ik groeide op met een hond in huis, maar een oppashond is toch iets anders. Ik was de hele dag met haar in de weer en omdat ze nog zo jong was, ging ik vrij vaak met haar naar buiten. Inmiddels is Pippi iets ouder en kan ik lezen en schrijven met haar. Ze voelt zich helemaal thuis bij me en springt bij binnenkomst onmiddellijk op de handdoek op de bank. Het is altijd gezellig als ze op bezoek komt. Wat ik ook erg fijn vind is dat ik niet uitgebreid voor haar hoef te koken. Ze heeft altijd een lunchpakket bij zich: een ingevroren worstje.
Ook in de buurt is ze een graag geziene gast. Kinderen willen haar aaien en verkeersregelaars vinden haar schattig. Het is een feest om met haar op pad te gaan. Pippi is een hond met menselijke trekjes. Ze is vriendelijk, vrolijk en altijd blij om me te zien. En dan te bedenken dat ik alleen een hond wilde om mee te wandelen”
‘Ze vinden elkaar echt heel leuk!’
Baasje Mandy: “Pippi is een hondje uit Roemenië dat we via HulpDoetLeven hebben geadopteerd. Mijn vriend werkt onregelmatig en is veel thuis maar we zochten een oppas voor de dagen dat één van ons er niet was. Voordat Pippi kwam, hebben mijn vriend en ik verschillende opvangmogelijkheden bekeken. Stichting OOPOEH vonden we meteen heel erg leuk omdat je een ander ook blij maakt. Toen Froukje vervolgens bij ons op de koffie kwam, was dat een bevestiging van onze keuze. Froukje is rustig en grappig, ik zag het helemaal zitten om Pippi bij haar te brengen.
Sindsdien past ze één dag per week op Pippi. Woensdag is de vaste oppasdag maar Froukje is heel flexibel en ik kan Pippi ook op een ander moment bij haar brengen als het nodig is. Dat we een goede keuze hebben gemaakt, wordt duidelijk als Pippi en Froukje elkaar weer zien. Ze vinden elkaar echt heel erg leuk en worden dan helemaal hysterisch. Nou ja, Pippi dan want Froukje doet dat natuurlijk niet.”