‘Met Lou erbij tik ik soms wel 15.000 stappen aan,’ Afra wijst naar de stappenteller om haar pols. En dat op haar 81-ste. Met een nieuwe knie! “Met mooi weer gaan we wel drie keer wandelen. Regent het, dan vindt Lou twee keer ook best,” knipoogt ze.
Een kwispelende vriend om mee te wandelen
Afra is een goedlachs, opgeruimd type met West-Friese roots. Ze houdt van lezen. Dikke familieromans. Extra knus is het als Lou dan aan haar voeten ligt. Lou is een snoepige teckel met dansende wenkbrauwen en een zachte blonde snor. Binnenshuis zou je niet vermoeden dat Lou pas drie jaar is, gedwee als ze erbij ligt. Buiten daarentegen zetten ze er samen lekker de pas in – als ze tenminste niet aan de praat gehouden worden. Afra: “Lou is altijd mensen aan het begroeten, vooral als ze wat lekkers te eten bij zich hebben, haha, de linkert.”
Een hondenwens gaat in vervulling
Afra woont in een rustige groene wijk van Utrecht, net achter het kleurrijke Lombok. Met hun stevige tempo zijn ze binnen 20 minuten in hartje centrum. “We hadden thuis, heel vroeger, een ‘vuilnisbakkie’. Zo leuk. Ik ben een dierenvriend, maar ik heb altijd veel gewerkt. In de kledingbranche, op kantoor, dus toen was er de tijd niet voor. En ik ben alleen dus dan begin je niet zo makkelijk aan een eigen hond.’ Met de komst van Lou gaat een droom in vervulling. En oppashond is een geweldige oplossing. “Ik zou het iedereen met een hondenwens aanraden om zich aan te melden bij Stichting OOPOEH.”
Kilometervreters
Afra heeft een vol leven, met iedere dag wel wat; zwemmen, vrijwilligen bij de kerk, eropuit met een vriendin. Zo boordevol energie zit ze, dat ze op zoek ging naar een wandelmaatje om samen kilometers mee te maken. Maar in het asiel zaten alleen grote joekels en een pup was een beetje te veel van het goeie. Gelukkig kwam ze Stichting OOPOEH op het spoor. Afra zocht een klein formaatje, wel zo handig dat je dat op de OOPOEH-site kunt aangeven. De enthousiaste Lou was een van de eerste hondjes die ze ontmoette en het is inmiddels anderhalf jaar geleden dat ze aan elkaar werden gekoppeld. En al vanaf het begin dol op elkaar. Lou en Afra zijn een duo dat qua pit en ondernemingslust bovendien uitmuntend matcht.
Een duik de weekendtas in
Voor baasje Nadia is het een uitkomst dat Lou een dag per week bij Afra kan zijn. Ze wonen op vijf minuutjes fiets-afstand. “Lou gaat ’s ochtends pontificaal zitten wachten op de weekendtas waarin ze wordt vervoerd, zo enthousiast is ze om naar Afra toe te gaan,” vertelt Nadia. “Afra had in haar OOPOEH- profiel aangegeven dat ze niet zoveel ervaring had met honden. Dat maakte voor ons niet uit omdat Lou best makkelijk is. Aan het eind van de dag kletsen we altijd even bij over de oppasavonturen en wat er aan onze kant allemaal gebeurd is. Heel huiselijk is dat eigenlijk. We zijn ontzettend blij met Afra!”
Een tekkeltje eigenwijs
Dat teckels legendarisch eigenwijs zijn, wist Afra al. Als kind zag ze eens een keurige meneer met zo’n borstelig exemplaar wandelen. De keurige meneer wilde links en de teckel wilde rechts. “Wat hij ook deed, hij kreeg de teckel niet mee. Een prachtig gezicht.” Zo ook Lou: “Als ze niet wil zet ze alle vier de pootjes schrap en zie je haar denken: ‘Nee hoor, ammehoela!’” Dan gaat Afra even serieus met Lou in overleg. “Verder is Lou betrouwbaar in haar gewoontes. En loopt ze zigzaggend óm eventuele obstakels heen, de riem raakt nooit verstrikt. Eigenwijs en pienter, is ze. Dól op snacks, dat wel.
Altijd lachen met Lou
Het zijn de gezellige praatjes met buurtgenoten en andere hondenbezitters die het wandelen sjeu geven. “Je gaat niet zomaar over jezelf vertellen, toch? Maar met een (oppas)hondje heb je altijd een leuk aanknopingspunt. Het is altijd lachen met Lou.” Lou is natuurlijk bereschattig en bovendien niet verlegen, als het aankomt op lekkere trek. Loopt er iemand met een sappige sandwich, dan gaat Lou erop af. Met zachte blafjes probeert ze voorbijgangers te vertederen én een hapje te ontfutselen, kwispelend met haar hele lijfje. Afra moet dan direct ingrijpen, want de mensen verwennen haar graag. “Het geeft zo’n vrolijkheid, een hondje in je leven. Helemaal stapeldol ben ik op dit knuffeltje. Afra en Lou bewijzen maar mooi dat je als OOPOEH nooit te oud bent voor een hond.
