OOPOEH Christine (73) uit Amsterdam: “Ik ben nu boven de zeventig en vanwege mijn leeftijd en gezondheid durfde ik zelf niet meer aan een hondje te beginnen. Maar ik miste het gezelschap van een hondje heel erg, en ik loop veel, wat veel gezelliger is met een hondje aan mijn zijde. Met mijn oppashond heb ik nu wel de gezelligheid maar ik hoef me geen zorgen te maken dat een hondje alleen blijft als mij iets overkomt. Sammy is zo ontzettend lief, ik ben zo dol op hem! Hij blijft altijd een ruime week bij me logeren en dan zijn we dag en nacht samen, maar ik word nooit moe van hem. Integendeel, ik vind het zo heerlijk om samen te zijn. Mijn kleinkinderen zijn ook verzot op hem en ik heb een vriend die altijd speciaal komt als Sammy er is. Het is echt een knuffelbeertje en we hebben ook altijd veel bekijks op straat. Het contact met de baasjes van Sammy is ook erg leuk. Ze brengen hem altijd als ze zelf even weg gaan en we stemmen de oppasperiodes af op mijn agenda. Dat werkt geweldig. En als ik op vakantie ben geven ze mijn plantjes water, dus het zit helemaal goed tussen ons. Onlangs ben ik verhuisd en toen hebben ze met het hele gezin geholpen om mijn kasten in elkaar te zetten. Door het hebben van een oppashondje, is mijn leven leuker geworden.”
Baasje Jeannine: “Zodra we uit de lift stappen bij Christine’s appartement weet Sammy precies waar hij moet zijn. Hij loopt vrolijk kwispelend op haar deur af en dat is voor mij het teken dat hij het naar z’n zin heeft bij Christine. We zochten een oppas als we naar het buitenland gaan en Christine kan op deze manier genieten van uitgebreide knuffelsessies met Sammy. Het is zo’n leuk gezicht: ze hebben allebei een bos krullen en zijn dol op knuffelen. Ik krijg ook altijd leuke selfies van Christine met Sammy op schoot. Wij hebben ons handen vrij en Christine geniet van Sammy. En gelukkig kan ik af en toe ook iets voor haar betekenen. Christine was niet zo happy in haar vorige huis. Toen ik een advertentie aan haar doorstuurde van een passende woning heeft ze dat gelijk aangegrepen en korte tijd later hielpen we haar met de verhuizing. Christine past alleen op tijdens vakanties, dus we zien we elkaar niet wekelijks. Maar bij het brengen en halen zitten we altijd ontzettend gezellig te kletsen. Het is ontzettend leuke en ondernemende vrouw met een groot hart voor honden. We zijn zo blij met haar! Ik hoop dat we dit nog heel lang zo kunnen doen. Ik kan wel zeggen dat we echt vriendinnen zijn geworden.”
Dit succesverhaal is onderdeel van OOPOEH’s nieuwste boekje ‘Dierbare Vrienden’, met daarin 12 prachtige verhalen over hoe OOPOEH’s en oppashonden elkaars leven leuker maken. Wilt u het thuis ontvangen? Bij een donatie van minimaal €10 krijgt u het thuisgestuurd. Klik hier om te bestellen.
