OOPOEH Fien: “Elke keer als ik haar zie, word ik blij!”

OOPOEH Fien (74 jaar): “Eerst overleed mijn man en een jaar later onze Duitse herder. Ik ging nauwelijks nog naar buiten en als ik een ommetje maakte, dacht ik: ‘Wat doe ik hier?’. Wandelen zonder hond voelde niet goed maar aan een nieuwe herder wilde ik niet beginnen. Ik heb geen rijbewijs en als ik een weekend weg zou gaan, zou ik de hond mee moeten nemen in de trein. En ook het laatste slingertje in de avond zag ik niet zitten.
Mijn dochter las een advertentie van stichting OOPOEH. Ze dacht dat een oppashond een goede oplossing voor me zou zijn. Ik schreef me in en vier dagen later zaten er twee onbekenden met een pup in mijn woonkamer. Ik wist meteen dat het goed was.


Dat Pip nog jong was zag ik niet als een probleem. Ik wilde het gewoon proberen en hoopte dat het goed zou gaan. Inmiddels pas ik al drie jaar op Pip. Elke keer als ik haar zie, word ik blij. Soms blijft ze een nachtje logeren en dan leg ik een sprei bij het bed waar ze op mag liggen. Als ik ’s ochtends wakker word, ligt ze meestal tegen me aan op bed. ‘Ach toe maar,’ denk ik dan.”

‘Fien blij, Pip blij, wij blij!’

Baasje Annemiek: “Drie jaar geleden waren wij op zoek naar een oppas voor onze Pip die toen nog een pup was. Ik plaatste een oproep op de site van stichting OOPOEH maar had niet verwacht dat er iemand zou reageren. Welke oudere wil er nou op een puppy van een paar maanden passen. Toch kwam er heel snel een reactie van Fien. We belden, maakten een afspraak en in no-time hadden we een match.
Pip gaat drie keer per week naar Fien en af en toe blijft ze een nachtje logeren. Pip rent over de galerij van de flat naar de deur toe en heeft het heel erg naar haar zin. Fien spreekt haar oude hondenvrienden weer regelmatig en wij zijn hartstikke blij met Fien als OOPOEH. Dit is een echte succesmatch.
Pip heeft een keer een nestje gehad en toen kwam Fien bij ons oppassen. Dat vond ze geen probleem, ze is heel flexibel. Ze komt wel vaker bij ons thuis voor een kopje koffie. Laatst was mijn dochter jarig en dan is ze ook van de partij. We hebben een kleine familie en vinden het hartstikke leuk om er een oma bij te hebben.”

 

Barbara Scholten is in het dagelijks leven kinderboekenschrijfster. Voor Stichting OOPOEH schrijft ze succesverhalen over de bijzondere band tussen OOPOEH’s, baasjes en huisdieren.

Deel dit op: