OOPOEH René: “Na het verlies van mijn eigen hond wilde ik zelf niet opnieuw aan een hond beginnen, al was het alleen al om het enorme verdriet dat bij een nieuw afscheid hoort. Daarom heb ik me als oppas aangemeld bij Stichting OOPOEH. De match met mijn oppashond Joris is al van begin af aan heel bijzonder. Het is echt ‘me and my shadow’ en het liefst zou hij met zijn 34 kilo gewoon lekker op schoot komen liggen. Joris is al wat ouder en lange wandelingen zitten er niet meer in, maar als hij hier is lopen we lekker door de duinen en in de zomer gaan we regelmatig pootjebaden in de zee. Hij is een echte waterhond en ik woon vlak bij het strand, het is leuk om Joris zo te zien genieten van de zee. Mijn eigen hond ging echt zwemmen maar Joris voelt het liefst nog de bodem onder z’n poten. Het blijft niet onopgemerkt dat we een hele speciale band hebben, ik heb last van een vorm van epilepsie en mijn vrouw merkte op een gegeven moment dat Joris mijn aanvallen voelt aankomen. Hij komt dan heel dicht tegen me aanzitten, nog voor ik zelf iets in de gaten heb. Honden zijn veel instinctiever. Sowieso wijkt hij niet van mijn zijde, alsof hij de hele tijd wil opletten of het goed met me gaat. Joris is echt m’n hulphond.”
‘Het is voor mij een fijn idee dat ik zowel Joris als René een plezier doe!’
Baasje Carla: “Nadat mijn dochters het huis uit gingen merkte ik dat Joris zich verveelde. Hij miste de reuring in huis en ging zelfs kattenkwaad uithalen als hij alleen was. Ik gunde hem wat meer gezelligheid op de dagen dat ik aan het werk ben. Joris is een enorme lieverd dus ik wist zeker dat hij een gezellig maatje zou zijn voor een OOPOEH. Het is inmiddels alweer bijna 3 jaar geleden dat ik met Joris ging kennismaking bij René. Ze hadden gelijk vanaf het begin al een klik, zo bijzonder! We wisten eigenlijk meteen dat het goed zat. Nu breng ik hem 2 dagen in de week naar hem toe en ik merk aan alles dat Joris heel graag bij René en z’n vrouw is. Hij gaat er heel erg vrolijk heen en komt er ook kwispelend weer vandaan. Ook als ik eens een weekendje of vakantie weg ben kan Joris blijven logeren. En dat René vlakbij het strand woont is voor een Labrador als de onze helemaal het einde. Het is voor mij een heel fijn idee dat ik zowel Joris als René een plezier doe met deze match.”
